یکی از فانتزیام اینه که با مخاطب خاصم تو خیابون راه برم بعد یه پسره بیاد تیکه بندازه منم عین این فیلما وایسم یواش برگردم و بگم : “هی پسر … چیزی گفتی ؟” پسره هم با پررویی بگه آره و بعد با هم گلاویز بشیم و خیلی سنگین همدیگه رو بزنیم و مخاطب خاصم هی جیغ و داد و گریه. ملت دورمون اصن خیلی خفن ، بعد که پسر رو زدم با لباس خاکی برمیگردم یه لبخند نرم میزنم و میرم سمت مخاطبم. نزدیکش که میشم صدای گلوله میاد و من میوفتم رو زانوهام … نگو پسره اسلحه داشته و با سر و صورت خونی نفسای آخرو میزنه و میمیره … مخاطب خاصمم منو بغل میکنه و فریاد زنان میگه:”نــــــــــــــــــــــه” منم میگم : “دیدار به قیامت عزیزم” و میوفتم و جان به جان آفرین تسلیم میکنم …
خداییش حقمو خوردن ، من لایق اسکارم ، اصغر خدا ازت نگذره …

آدم ها ثانیه به ثانیه رنگ عوض میکنند
از آدم های یک ساعت دیگر میترسم!
چون درگیر هزاران ثانیه اند…
ثانیه هایی که در هرکدام
رنگی دگر به خود میگیرند …

من آخرش با يخچال ازدواج مي کنم!

 وقتی خوشحالی ميری در يخچالو وا ميکنی!
 وقتی ناراحتی ميری در يخچالو وا ميکنی!
 وقتی کسلی ميری در يخچالو وا ميکنی!
 داری با تلفن حرف ميزنی ميری در يخچالو وا ميکنی!
  وقتی نميدونی چته! ميری در يخچال و وا ميکنی!
  و...

 آخه موجود اينقدر سنگ صبور !! اينقدر محترم؟ اينقدر با حوصله ؟ اینقدر با شخصیت؟

نقــاش بـاشـی!

چـقــدر می گیـری

بیایی و صفحه های سیاه دلم را رنـگ کنی؟

بـعـــد بـرای دیــوار اتاق دلـــم

یــــک روز آفتابی بکشی

که نــــور آفتـــاب تا میـانه اتاق آمــــده باشد

راستـــــی مـــن روی صـــورتــم یـــک خنــــــده می خـــواهـــم

نــرخ خـنـــــده که گـــــران نیســــت؟